Mereka org yg saya sayang...sangat2 sayang!!! Mereka menghuni carta teratas dalam hati saya...mereka org yg telah bertanggungjawab membesarkan saya, menyekolahkan saya, mendidik saya...menjadikan saya seorg 'saya' sekarang...saya sanggup berkorban apa saja utk mereka...andai perlu pertaruhkan nyawa juga saya sanggup...asalkan mereka berada dalam keadaan baik2 saja...
Masa semakin berlalu, mereka kini semakin dimamah usia...badan yg dulu tegap semakin mengecut...tangan indah yg dulu menyuapkan saya makan, yg pakaikan saya baju semakin tidak kuat melakukan kerja...kaki yg dulu melangkah laju menghantar saya ke sekolah juga semakin lemah utk bergerak...kalaulah saya boleh berkongsi kesakitan mereka utk mengurangkan rasa sakit itu, pasti itu yg saya lakukan sekarang...saya tak mahu melihat mereka sakit...saya tak mahu melihat mereka lemah...kerana dalam hati saya mereka sentiasa muda, sihat dan kuat...
Abah...sayang saya pada abah melebihi segalanya...abah tetap priority saya walau dalam apa jua keadaan pun kerna sy mahu abah berbangga punyai anak seperti saya...
Opah...terima kasih atas segala jerih-perih opah membesarkan saya...semoga ada kesempatan utk saya membalas segala jasa2 opah pada saya walaupun saya tahu semua itu mustahil...kerna jasa opah tak terhitung banyaknya utk saya
Doa saya semoga mereka sentiasa sihat, dijauhkan segala penyakit dan dipanjangkan umur...AMIN!!!! Kerna saya masih seorang anak kecil yg masih mengharapkan doa dan kasih sayang mereka dalam menjalani hari2 saya...dan saya masih belum bersedia n tidak cukup kuat utk merasai sakitnya kehilangan...
Luv tHem soooooooooooo MucHHHHHHHHHHHHHH.....
No comments:
Post a Comment